çok yaşanmışlık iyidir lakin gönülde algı varsa...
algı yoksa insan eksiktir..yaşanmışlık olmasa da gönülde,yine algı varsa her zaman artıda yürür gider insan..
bu insana verilen bir yetenektir..çok yaşanmışlıkları olup ta ot gibi gezenleri de gördüm,yani bunun matematiği illaki yaşanmışlıkla değildir...
Allah sana bunu doğuştan verdiyse aldığın her rüzgardan saçılmış polenleri toplayıp kendine çiçek açtırırsın,ama doğumunda yoksa bu yetenek o polenler sadece tenine değer geçer farkına bile varmazsın...
en büyük sağlama şudur;
insan aynada gözlerini beğenir,bakarız..saçını tararsın,beğenirsin...
lakin bir gün içinde,insan vücudunda haberin olmadan bir sürü şey oluverir..bundan senin mudahalen yoktur..
ellerin kirlenir,terlersin,yıkanamayabilirsin..oysa onlar hep senden bir parçadır..onları atamazsın,onları seversin seni hayatta yaşatırlar.uzuvların işte...
tanımadığımız binlerce,milyarlarca insanda hayat tablosunun bütününe baktığında tek bir bedenin uzuvlarıdır aslında...
büyük resme bakmaya çalıştığın sürece onları hep hoş görerek gülüp geçersin çünkü dünyada milyonlarca yıldız tepede asılı dururken,milyarlarca yıldır güneş hiç üşenmeden insan için doğarken,hayatın içinde hiç bir anlamsız hareket olmaz..
her şey olması gerektiği gibi sürüyor,sürecekte..burada insanın yapması gereken sadece su;
mesela elin kirlenir kesip atamazsın,hayvanat bahçesindeki hayvanların hepsini dokunarak sevemezsin,çünkü fıtratları gereği davranmak zorundadırlar..
insan da böyle..kimine sarılabilirsin,kimine ise kafesin arkasından bakarsın ama yine de seversin..kafesin arkasından baktığın insanlar da olacak,onlar için iyi şeyler dile ama senin hayat tarzına uymaları için sakın çabalama..herkes kendi sınavını yaşıyor çünkü..büyük resmin bedeninde herkes olması gibi var bu hayatta hiçbir şey demeden onlar için iyi şeyler dileyerek kendi hayatımıza,hedeflerimize bakıcaz..
durum bundan ibaret...
algı yoksa insan eksiktir..yaşanmışlık olmasa da gönülde,yine algı varsa her zaman artıda yürür gider insan..
bu insana verilen bir yetenektir..çok yaşanmışlıkları olup ta ot gibi gezenleri de gördüm,yani bunun matematiği illaki yaşanmışlıkla değildir...
Allah sana bunu doğuştan verdiyse aldığın her rüzgardan saçılmış polenleri toplayıp kendine çiçek açtırırsın,ama doğumunda yoksa bu yetenek o polenler sadece tenine değer geçer farkına bile varmazsın...
en büyük sağlama şudur;
insan aynada gözlerini beğenir,bakarız..saçını tararsın,beğenirsin...
lakin bir gün içinde,insan vücudunda haberin olmadan bir sürü şey oluverir..bundan senin mudahalen yoktur..
ellerin kirlenir,terlersin,yıkanamayabilirsin..oysa onlar hep senden bir parçadır..onları atamazsın,onları seversin seni hayatta yaşatırlar.uzuvların işte...
tanımadığımız binlerce,milyarlarca insanda hayat tablosunun bütününe baktığında tek bir bedenin uzuvlarıdır aslında...
büyük resme bakmaya çalıştığın sürece onları hep hoş görerek gülüp geçersin çünkü dünyada milyonlarca yıldız tepede asılı dururken,milyarlarca yıldır güneş hiç üşenmeden insan için doğarken,hayatın içinde hiç bir anlamsız hareket olmaz..
her şey olması gerektiği gibi sürüyor,sürecekte..burada insanın yapması gereken sadece su;
mesela elin kirlenir kesip atamazsın,hayvanat bahçesindeki hayvanların hepsini dokunarak sevemezsin,çünkü fıtratları gereği davranmak zorundadırlar..
insan da böyle..kimine sarılabilirsin,kimine ise kafesin arkasından bakarsın ama yine de seversin..kafesin arkasından baktığın insanlar da olacak,onlar için iyi şeyler dile ama senin hayat tarzına uymaları için sakın çabalama..herkes kendi sınavını yaşıyor çünkü..büyük resmin bedeninde herkes olması gibi var bu hayatta hiçbir şey demeden onlar için iyi şeyler dileyerek kendi hayatımıza,hedeflerimize bakıcaz..
durum bundan ibaret...
Yorumlar
Yorum Gönder